“Toen mijn kleindochter vroeg: ‘Oma had jij vroeger veel vriendinnen?’, wilde ik haar het verhaal van mijn jeugd vertellen. Maar het lukte me niet… De laatste tijd wordt het moeilijker om mijn gedachten onder woorden te brengen…” Suze Wevers hoorde van het project ‘Levensverhalen schrijven’ bij Landstede Welzijn Ouderen en vond dit een mooie gelegenheid om antwoord te geven op de vraag van kleindochter Renée en alle anderen die geïnteresseerd zijn in haar levensverhaal.
Suze vertelt in haar boek: “Het is oorlog, we horen de bommen vallen. We moeten naar de schuilkelder en papa wordt met de hulp van de buren op een paar planken naar de kelder gebracht. Als we allemaal binnen zijn, wachten we. Twee dagen lang schuilen we in een donkere, muffe kelder… en papa’s hoesten wordt erger.”
Haar man Ad heeft een bijdrage geleverd door het opzoeken en uitschrijven van de bronnen en ik was behulpzaam bij het schrijven, samenstellen en drukken van het levensverhaal. De omslag van het boek is een afbeelding van het sigarendoosje van de (stief-)vader van Suze waarin hij o.a. brieven van haar moeder bewaarde; een dierbare bron waaruit de verhalen van Suze ontstaan zijn.
Schrijven is een creatief proces, je kunt het inzetten om te reflecteren op je leven, je werk of de keuzes die je moet maken. Het levensboek ‘Suze’ is tevens een kostbare herinnering geworden…