Het leven van Roy mocht maar vier dagen duren.
Het beleven van dit korte moment en daarna…
hebben we geprobeerd zo tastbaar mogelijk in zinnen in om te zetten.
In dit boekje staan gedachten en gevoelens verwoord van de moeder van Roy, Jolinka. Zij had van deze moeilijke periode in haar leven ‘kladjes en schriftjes’ liggen. En in haar kamer hangen herinneringen aan de muur maar zonder verhaal. Ze wilde daarom graag een compleet boekje dat het korte leventje van hun oudste jochie laat zien. Een boekje dat iets van de ondraaglijke pijn weergeeft van verlies en gemis van hun lieve kindje. Maar vooral een boekje dat de herinnering aan Roy levend houdt.
Zo hoopt zij dit verhaal door te geven, vooral aan Roys broertjes en zusje.
Jochie…ik hou zo ontzettend veel van je!
Ik denk terug aan de momenten dat wij samen waren en van elkaar genoten…
Je maakte mij aan ’t lachen.
Was je nog maar hier dan lachte ik nu.
“We zijn twee jaar bezig geweest om dit boekje te maken. Onderbroken door de zwangerschap en geboorte van onze jongste, zorg voor kinderen en ook omdat dit niet zomaar even, in de drukte van alledag, geschreven kon worden. Mariska en ik moesten er echt tijd voor nemen en ik moest er ook aan toe zijn om steeds weer het verleden binnen te gaan, dat zal men begrijpen na het lezen van dit boekje. Dankzij haar beschrijving van mijn ervaring, kan ik mijn herinneringen aan Roy delen met jou…
Ik hoop dat mijn verhaal je raakt, dat Roy ook een plekje in jouw hart heeft en je zijn naam blijft noemen…!”
Jolinka.
Neem contact met mij op als jij denkt dat het schrijven van een boekje jou kan helpen!