Categorie: TribeTalks

Dat ik even niet van me laat horen, heeft een reden. Ik volg een opleiding en verdiep me in communicatie en coaching door een psychosociale basisstudie. Mijn kennis en vooral mijn woordenschat groeit enorm maar tegelijk blijft het stil wat betreft deze Tribe-talks. Daarom deze boodschap…
Er schiet me trouwens meteen iets  te binnen van wat ik in de eerste les meekreeg: wanneer je communiceert wordt de boodschap via drie kanalen verzonden: het verbale, non-verbale en paralinguale kanaal.

Bijvoorbeeld: “Ze zegt met een somber gezicht (non-verbaal) en trillende stem (paralinguaal) dat het heel goed met haar gaat (verbaal).”

De non-verbale en paralinguale signalen maken een groot deel uit van de boodschap die iemand verzendt. De verbale boodschap die ik hier nu met je deel, laat niet zien of ik een lach op m’n gezicht heb. Ook weet je niet hoe ik dit alles uit zou spreken, misschien verandert tempo, volume of toonhoogte wel. Daarom is jouw en mijn observatie van deze signalen in een face-to-face gesprek van groot belang want deze signalen geven veel informatie. Net zoals jij en ik dat bewust of onbewust met onze houding kunnen overdragen aan elkaar.

Maar het is ook belangrijk om te beseffen dat er bij het interpreteren van deze boodschappen veel ruis ontstaat. Miscommunicatie en misverstanden!
Ruis is dus een verstorende factor tussen zender en ontvanger waardoor de boodschap verkeerd/niet ontvangen wordt…
Je zou verwachten dat de ruis afneemt nu de technologie vordert. Maar niets is minder waar. We zijn meer verbonden dan ooit, en toch lijken we steeds verder weg te drijven van wederzijds begrip. Daarom breid ik dus mijn mentale modellen uit; hoop ik ze aan te passen aan allerlei doeleinden, met verschillende onderdelen voor verschillende functies. Ik hoop mij te laten gebruiken als gereedschap, zoals een ‘Zwitsers zakmes’, in Gods Hand. Een multitool om op allerlei manieren ruis tegen te gaan, met de zekerheid dat Zijn begripvolle liefdesboodschap alle ruis overtreft.

Time For Tribe – Bloeien, snoeien en groeien om tot ons doel komen: vrucht dragen voor Hem, getuigen en genieten van Gods liefde.
info@timefortribe.nl / 06 27525072

“Ik blijf maar piekeren en kom er niet uit”, zucht ze diep. “Hoe weet ik nou of ik de juiste keuze maak? Ik word er doodmoe van!” Vind jij het ook zo lastig om keuzes te maken? Want als je het ene kiest, kan je dat andere niet meer doen… misschien maak wel de verkeerde keuze of ben je bang dat je iets leuks of belangrijks mist. Dus blijf je maar wikken en wegen waardoor je uiteindelijk maar niets meer doet…

Haar tank is leeg, ze heeft geen energie meer. En daar voelt zij zich dan weer schuldig en ontevreden over. Piekeren vreet energie, vaak zonder resultaat. “Ken je Steve Jobs?”, vraag ik haar. “En weet je dat hij altijd dezelfde kleding droeg? Een zwarte coltrui, een blauwe spijkerbroek en grijze sportschoenen. Ook Albert Einstein had waarschijnlijk meerdere versies van hetzelfde grijze kostuum, omdat hij geen tijd wilde verspillen met het uitkiezen van een outfit. En Obama zie je steeds een blauw of grijs pak: ‘Ik wil geen beslissingen nemen over wat ik draag of eet. Ik heb te veel andere belangrijke beslissingen te nemen’, zei hij…”

Eén van de sleutels van energiemanagement zijn de rituelen. Patronen in je dagen bouwen waar je niet over na hoeft te denken, die voor een betere energiebalans zorgen. Dat vergt discipline, bijvoorbeeld als je ervoor kiest om ’s morgens eerder je bed uit te stappen om je bijbel te lezen of om te fietsen naar je werk. Minder koffie drinken of geen scherm meer voor je neus voor ’t slapen gaan. Maar het zal dan net zo gaan als met het ochtendritueel wassen en tandenpoetsen, je doet het gewoon en je denkt er niet meer over na.

Discipline is als een spier, het is te trainen. En het levert een duurzaam resultaat! Als jij hier goed in bent, kun je veel meer voor elkaar krijgen dan met een strak agendabeheer. Want wat heb je aan een uur extra (werk)tijd als je aan het eind van de dag niet meer vooruit te branden bent?

Dus doseer je energie en vraag jezelf af: Wat zijn mijn energievreters, waar lekt mijn energie? En waar ga ik wel alles geven, waar word ik blij van en waar wil ik 100% knallen?!

Zetje nodig? Neem contact op met Time For Tribe.
06-27525072 / info@timefortribe.nl

Wat als alles mogelijk zou zijn, wat zou je dan doen? Hoe zou jij je voelen? Zou je een goede baan hebben, een sportief lichaam, een leuke relatie, veel geld, geen stress en rust in je hoofd?
“Het zou gaaf zijn als ik je de gouden formule kon geven om deze dromen te realiseren maar dat kan ik niet”, zeg ik als mij gevraagd wordt of dromen zin heeft. “Toch is het fijn om groot te dromen! En je kan je focussen op één droomdoel om in kleine stapjes dichterbij te komen. Haal dit doel uit je hoofd zodat het niet een vaag voornemen blijft, schrijf je doel uit op papier en help jezelf door het af en toe terug te lezen om je focus scherp te houden.”

‘Droom groot, begin klein!’ Die wijsheid deelde Isabelle Feteris (ex-topsporter) tijdens een challenge die ik ben aangegaan: vijf dagen in de week om 6.00 uur mijn nest uit om met haar te zoomen en mindfit-tips te krijgen. Ik ben geen ochtendmens maar vond het heerlijk om in alle rust mijn ding te doen. Na de meeting deed ik mijn sportoefeningen, maakte ik m’n ontbijtje en luisterde ik de podcast ‘Eerst dit’. Nu volhouden…

Door een commitment aan te gaan met jezelf, ga je er alles aan doen om je plan te laten slagen en je doel te bereiken. En jouw persoonlijkheid, je talenten, je passies: ze zijn de richtingaanwijzers, dus luister er goed naar. Als coach is dat wat ik jou mag meegeven: God heeft een plan met je leven en Hij geeft je alles wat je nodig hebt om dat plan ook uit te voeren. Go for it!

Kan je wel wat hulp gebruiken om je dromen om te zetten in doelen?
Neem dan contact op – Time For Tribe: 06 27525072
www.timefortribe.nl

Meer over Isabelle Feteris, winnaar van 5 medailles waarvan 1 gouden medaille Europees en Wereldkampioenschap powerliften – https://www.isabellefeteris.com/

“Bokscoaching is niets voor mij, joh… ik ben niet boos, ik hoef niet alles eruit te slaan of zo”, deze vrouw van in de 40, getrouwd en moeder van drie kinderen, is niet de enige die denkt dat het boksen alleen als ‘uitlaatklep’ gebruikt wordt als we starten met het coachingstraject.

“I have learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel” en dit citaat van schrijfster Maya Angelou is waar het om draait bij Tribe-boksing!

Een vechtsport is veel meer dan een beetje slaan en schoppen. Je gebruikt niet alleen al je spieren waardoor je fitter wordt, meer uithoudingsvermogen en energie krijgt, maar het is ook de ideale manier om te leren omgaan met spanning en stress of om je zelfvertrouwen een flinke boost te geven. Je krijgt meer controle over je lichaam en weet hoe deze zal reageren als een situatie uit de hand dreigt te lopen. Want als je onder druk staat, zowel fysiek als mentaal, gaat het om balans: TotalBalance!

Is het je wel eens opgevallen dat je juist nog slomer en vermoeider wordt van niks doen? Dus kom uit ‘slaapstand’ en daag jezelf uit om hoofd, hart en handen/bokshandschoenen te combineren.

Neem contact op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek:
06 27525072 / info@timefortribe.nl

Meer weten over (de voordelen van) vechtsporten? Mijn oefenmateriaal heb ik aangeschaft bij o.a. Decathlon en op deze site staat een goede samenvatting.

“Weet niet wat het is maar ik zit gewoon niet lekker in m’n vel…”. Hij draait wat op zijn stoel en speelt met zijn mobiel. Het is alsof hij elk moment een telefoontje verwacht, alsof hij maar even tijd heeft en daarom snel en onrustig zijn verhaal afdraait. “Ik heb best een gelukkige jeugd gehad, daar zit ‘t ‘m niet in, hoor!”, zegt hij. Maar je hoeft dan ook geen traumatische jeugd te hebben gehad om last te hebben van stress, van faalangst of van gevoelens van niet goed genoeg zijn. De mensen die ik coach zijn net als hij gezonde mensen met gezond verstand die ergens last van hebben.

Ik schrijf op wat hij zegt, vang het in de juiste woorden en laat hem dit lezen als hij weer bij mij binnenstapt. “Dat doet me wat… mijn leven in een notendop”, en hij slikt eens flink. Deze keer wordt er minder gebokst, meer gepraat en veel geschreven. Doordat hij onder andere opschrijft waar hij als jochie plezier in had, waar hij van genoot en lol aan beleefde, kwam hij erachter dat zijn job tussen vier kantoormuren niet matcht met wat hem eigenlijk gelukkig maakt: “Ik was altijd buiten, maakte hutten en croste veel op m’n BMX…”. Nu kan hij het kantoor niet zomaar vol zetten met groen of ineens van baan veranderen, maar het vrijwilligerswerk dat hij er naast doet, is -‘omdat hij goed is in zijn vak’- hetzelfde werk… en dat kan anders! Niet veel later laat hij weten dat hij niet meer zoveel ‘moet’, meer rust ervaart en geniet van wat hij bewust gekozen heeft: aan de slag met groenonderhoud en kleine klusjes voor Natuurmonumenten. “En ik pak dan niet de auto maar m’n mountainbike!”, grijnst hij. Het leven hoeft niet altijd zo ingewikkeld te zijn.

Dit lied van Pjotr – Pot Met Goud doet me denken aan zijn verhaal.

Wil jij ook woorden geven aan jouw verhaal?
Mail, bel of app: info@timefortribe.nl / 06 275 250 72

 

“Ik… doe… er… toe!” Bij iedere klap op de bokszak zie ik haar rug rechter worden en haar blik wordt vastberaden als ze haar linkse en rechtse directe stoten opschroeft. “Hoeveel procent geeft je nu?”, vraag ik. “30 procent”, zegt ze “maar… ik kan meer!” en ze stoot met volle overtuiging tot ze rode wangen krijgt en het tijd is om terug te gaan naar de tafel. Als we aanschuiven vertelt ze me meer over haar klasgenoten die minachtend gniffelden zodra ze antwoord gaf als de leraar haar iets vroeg. En daar bleef het niet bij: duwen, tas afpakken, briefjes op de rug… Het maakte haar stil en ‘onzichtbaar’.

Door de TotalBalancemethode te combineren met werkvormen zoals het boksen, kruipt ze uit haar schulp. Ze pakt de handschoen op en gaat de confrontatie aan. En het maakt mij klein en dankbaar dat ik met haar mee mag reizen door het verleden naar het heden. Dat ik haar al zie opbloeien na een paar sessies. Ze is een prachtige vrouw die in het licht van haar Schepper de wapenrusting uit Efeze 6 oppakt. Ze laat zich niet langer kleineren door gebeurtenissen uit het verleden en haar eigen gedachten. De brandende pijlen doven en de waarheid wordt als een gordel omgedaan. Ze wordt gezien en blijft rechtop staan als we samen verder ‘boksen’!

Meer weten over de TotalBalancemethode of de combi met boksen? Neem een kijkje op mijn site: www.timefortribe.nl. En neem vrijblijvend contact op voor een kennismakingsgesprek.

“De beste doktoren ter wereld zijn dokter Matig, dokter Rustig en dokter Vrolijk” en met dit citaat van Jonathan Swift open ik mijn vakantiegroet. In de corona-maanden piekte het freelance schrijfwerk maar de Tribe-coaching heeft ondertussen ook de (boks)handschoen weer opgepakt! Ik ben dankbaar voor de mensen die ik als persoonlijke coach mocht en mag begeleiden want het maakt me klein als ik zie hoe groots God, dé Dokter, werkt!

Hij zei het al tijdens de Exodus toen Hij het volk Israël voorzag van water en adviezen (Ex. 15:26): “Ik ben uw Heelmeester”, en ook Zijn Zoon Jezus laat het weten: “Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar zieken wel (Marcus 2:17).” Maar heb je God eigenlijk wel nodig en is geloven nog wel relevant in een rijk, westers land?

Wel als je merkt dat je zinloosheid of leegte ervaart… en dit met ‘teveel’ probeert op te vullen. Of als de rust ver te zoeken is omdat je verdwaalt in je eigen leven of onrecht ervaart. Je wordt somber omdat jij je schuldig voelt, tekort schiet en niet vrolijk wordt van wat er allemaal gebeurt…

Herkenbaar? Je bent niet de enige… Niemand ontsnapt aan gebrokenheid of lijden en de dokteren Matig, Rustig en Vrolijk zijn hard nodig. Deze drie zijn vertegenwoordigd in dé Dokter die er wil zijn voor mensen die een uitweg zoeken; Hij is er voor iedereen. En ik hoop na mijn vakantie weer veel mensen te mogen verwijzen naar die Dokter.

Ik wens jullie allemaal een gezegende vakantie, met een gezond portie genieten, heerlijke rust en een heleboel vrolijkheid, uit Gods hand!

‘Niet klagen maar dragen en bidden om kracht’… dat werkt goed als je iets voelt wat je niet wilt voelen, als je een innerlijk conflict wegstopt om met een pokerface door te kunnen gaan.

“Het is niet anders… we maken er maar het beste van”, hoor ik dan. En ik zie een emotieloos gezicht met ogen zonder glans en vooral: vervlakking. Maar gevoelens die in jou voelbaar zijn, willen erkend worden en ruimte krijgen! Daarom raakt het me als zelfs gezonde stemmingswisselingen van jonge mensen de kop ingedrukt worden. Nare ervaringen van verlies of frustratie worden dan niet verwerkt en gereguleerd. Als zij zo’n innerlijke strijd los laten, treedt er meestal vanzelf herstel op maar nu ontstaat vervlakking en somberheid. Een verdrietige of eenzame stemming die niet overgaat. Van een emoij met een neutraal gezicht naar die met een uitdrukkingsloos gezicht.

In deze coronatijd tref ik vooral “neutrale smiley’s”, sowieso voor het beeldscherm. En ik hou mijn hart vast voor wat komen gaat…

‘Ik noem u onophoudelijk in mijn gebeden. En altijd vraag ik dan of God mij de gelegenheid wil geven eindelijk naar u toe te komen. Want ik verlang ernaar u te ontmoeten en u te laten delen in een geestelijke gave, om u te sterken, of liever, om door elkaar bemoedigd te worden: ik door uw geloof en u door het mijne.’ (Romeinen 1:9b-12)

Woorden van de grote Paulus die trouwens eerst zichzelf noemt als degene die bemoediging nodig heeft. Hij wil graag naar Rome, maar dat gaat niet, en daarom schrijft hij een brief over wat hem bezighoudt. Schrijven werkt en bemoedigt.

We hebben een Bijbel volgeschreven ‘live-changing’ woorden waarmee God ons bemoedigt. Zijn naam is JHWH, wat betekent: Ik ben er voor jou. Dankzij Zijn Zoon Jezus, die met de dood voor ogen in Getsemané de bemoediging nodig had van zijn discipelen, – ze hoefden er alleen maar te zijn-, is Onze Vader altijd bij ons!

Vertel Hem hoe jij je voelt, blijf niet binnen(in) zitten, ga naar buiten en schrijf Bijbelteksten op die jou bemoedigen of inspireren. Maak een mooi boekje of schrijf dit op kaartjes en stop die in je portemonnee, agenda of hang deze in huis zodat je er elke dag aan herinnerd wordt.

Wil je wel maar kun je het gewoonweg niet onder woorden brengen?
Neem dan contact op met Time For Tribe.
Lees ook: Tribe-writing

Daar sta je met je schoongewassen, lege handen
misschien gevuld met extra boodschappen, speelgoed om de kinderen te vermaken of een boek om de tijd te doden.

Laat je ze vullen, die lege handen, met het nieuws, de wetenschap, de laatste ontwikkelingen? Je joystick, muis of afstandsbediening?

Misschien heb je de boodschappentassen voor je eenzame buurvrouw in handen of vouw je ze samen tijdens de Nationale dag van gebed.

Die van mij waren gevuld met bokshandschoenen…
Strijdbaar, niet opgeven en volhouden.

Maar opeens verscheen er een witte vlag…
een witte vlag in mijn handen.

In alle rust en met even niets om handen
dringt het tot me door in deze corona-strijd…
Ik voel me klein, kwetsbaar en geef mijn verlies toe.
Ik heb het gevecht verloren… wat stellen wij mensen nu voor?!

Ik kniel met mijn witte vlag onderaan het kruis en heb spijt van hoogmoed, egoïsme, maakbaarheid en nog veel meer shit en ellende.
“Ziet u mij, Jezus? Ik geef me over, genade! Vergeef me, vergeef ons. We doen u verdriet met onze zooi!”

Maar de Overwinnaar kijkt vol liefde:
“Ik, Jezus, heb àlles verloren en kreeg spijkers in mijn handen…
om jou, zodat jij je gewonnen geeft en daardoor zult winnen!”

Boksen is niet alleen lekker om je te ontladen of om je sterker te voelen. Je komt ‘uit je hoofd’ op de weg naar binnen.
Boks: B – Bewegen, O – Ontdekken, K – Koppeling, S – Stappen zetten.
In deze rare tijd is het goed om te blijven bewegen, ga bijvoorbeeld thuis meesporten met een online workout. Ontdek wat dit alles met je doet en waarom… die koppeling kan best een worsteling zijn maar besef: je hoeft deze stappen niet alleen te zetten.

“Ik schrok omdat ik zo goed begreep waarom het meisje in de docu die ik bekeek zichzelf van leven beroofde!”

Aron (22) ging naar de universiteit om psychologie te studeren in Utrecht. In Havo 4 was hij blijven zitten omdat “z’n hoofd vol zat” maar op de universiteit liep hij echt helemaal vast: “Ik zag een docu waarin een meisje zo depressief was dat zij een einde aan haar leven maakte. Het beeld, daar waar dit meisje was, was hetzelfde beeld als waar ik op uitkeek, ik zag de flat waar zij vanaf gesprongen was! Ik schrok, maar ik schrok er nog meer van hoe goed ik het begreep… ik kon me heel goed voorstellen waarom dit meisje een einde aan haar leven maakte!”.

Als student psychologie dacht Aron veel na over het leven en allerlei vragen en andere wereldbeelden hielden hem bezig. Ondertussen liep het helemaal niet lekker met hem. Aron wist dat hij op zoek moest naar hulp en sprak een coach. Hij stelde Aron de vraag waarom hij de studie psychologie deed en wat hij echt leuk zou vinden om te doen. “Het papiertje was voor mij belangrijk maar voor mijn gezondheid, de rust in mijn hoofd en het plezier in werken, heb ik besloten om mijn hart te volgen: en ik ben nu lekker met mijn handen bezig!”, lacht hij. Aron zit nu in het 2e jaar van de opleiding tot timmerman. “Ik geniet van wat ik maak en ben op een praktische manier bezig waardoor het niet in je hoofd blijft hangen, en de ‘deur kan dicht’ als het werk klaar is.” Nu hij ruimte in zijn hoofd heeft gekregen om nieuwe dingen te leren, speelt Aron ook gitaar en tekent hij graag.

Lees zijn verhaal verder op Opkijken.nl 

Aron stapte als ‘oefencliënt’ bij mij binnen en wilde zijn verhaal delen toen dit zwart op wit stond. Opkijken.nl heeft dit artikel opgenomen in het Themadossier ‘Samenwerken in geloofsgroei‘.

!@#!&!… Ik stoot mijn teen en da’s niet fijn! En bijna had ik er woorden uitgegooid die niet oké zijn. Dus slik ik ze weg en hou mijn lippen stijf op elkaar. Het is natuurlijk niet ‘netjes’ en zeker niet als christen om je frustratie te uiten. Als pijn woede wordt, moet je die onder controle houden, toch?!

Wel bijzonder: we lachen en huilen samen, delen onze zorgen maar onze boosheid stoppen we weg. Want ons geloof draait om liefde, vergeving en vrede. Het christelijk geloof en boosheid is dus geen gelukkige combi. Woede maakt immers meer kapot dan je lief is en het verpest relaties, het plezier en de gezondheid. Dus houden we ons in en zijn we vergevingsgezind en vriendelijk… en ontwikkelen we bitterheid of wrok, helaas.

Gerechtvaardigde boosheid
In de gemeente waar ik lid van ben, praten we over het thema: Hart op de tong, ontdek de Psalmen. Calvijn schrijft in de inleiding op zijn commentaar op de Psalmen dat ze ons leren om te bidden voor dat wat diep verstopt in ons hart ligt. De Psalmen brengen al onze emoties, zwakheden en zonden aan het licht. Kijk, dat klinkt beter en misschien zelfs wel: bevrijdend! We kunnen dus van God leren om ons onbeheerst te uiten. Want woede om het onrecht, soms onvoorstelbaar onrecht, mag er zijn. Het is een noodzakelijke reactie om de wereld het hoofd te bieden, omdat we geweld en onrecht niet willen aanvaarden. We mogen er nooit in berusten… want wie zal dan nog om recht schreeuwen? Wie veegt dan de tempel schoon zoals Jezus deed?

Hij geeft kracht om er op de juiste manier mee te dealen want ook Hij kent pijn, lijden en boosheid. Oprechte boosheid blijft niet ondergronds maar wordt hemelse gerechtigheid.

Onderzoek of je boosheid zuiver is, maak een wandeling, ga sporten of schrijven en doe dit alles in biddend contact met je hemelse Vader.